Kuchnia nie jest moim ulubionym miejscem w domu i żadna ze mnie Magda Gessler. Gotowanie ograniczam do minimum, przygotowując potrawy niewymagające mojego zbytniego zaangażowania. Takim daniem jest curry, które zajmuje szczególne miejsce w moim sercu.
Tajskie curry pojawiło się w moim życiu kilka lat temu, kiedy to odwiedziłam jedną z warszawskich azjatyckich knajpek, gdzie serwują bardzo dobre dania z kuchni tajsko-wietnamskiej. Tam właśnie poznałam smak szczęścia :) Osobiście uważam, że curry jest dobrym remedium na smutki, czy różnego rodzaju rozterki ;) Curry nie pyta, ono rozumie :)
Ostatnio wiedziona trochę ciekawością, ale bardziej tęsknotą za tym daniem, postanowiłam, że spróbuję przygotować je w domu i sprawdzę, jak daleko jego smak leży od smaku, który znam. Okazało się, że sam proces przygotowania curry nie jest skomplikowany i mieści się w moich standardach ;)
Najpierw kroimy i smażymy wybrane składniki - warzywa według uznania, dodatek w postaci kurczaka, krewetek czy tofu również według uznania. W osobnym naczyniu mieszamy gotową pastę curry z mleczkiem kokosowym (puszka mleczka 400 ml). Po ich wymieszaniu zalewamy nimi wcześniej podsmażone składniki i dusimy jakieś 10-15 minut na wolnym ogniu, dodając natkę pietruszki i pokruszone liście limonki. Całość podajemy z ryżem, ofkors.
Przetestowałam trzy rodzaje pasty curry - curry żółte, pomarańczowe/czerwone oraz curry zielone. Czerwone było zbyt łagodne, zielone zaś wypalało wnętrzności, natomiast wariant żółty, który widać na pierwszym zdjęciu, odpowiada mi najbardziej pod względem ostrości i ogólnego smaku. Tego wieczoru kolacji towarzyszył zimny Makłowicz ;)
